39 χρόνια μετά και το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι το ίδιο επίκαιρο. Η πράξη Αντίστασης, Αγώνα και Αυτοθυσίας γεννήθηκε μέσα στη σπουδάζουσα νεολαία της εποχής εκφράζοντας την αγανάκτηση και αντίθεση της για την Ανελευθερία και την Αντιδημοκρατικότητα της Χούντας, εκφράζοντας παράλληλα τα όνειρα της νέας γενιάς και ολόκληρου του ελληνικού λαού για την επόμενη μέρα. Τα αιτήματα των Αγωνιστών φοιτητών του Πολυτεχνείου εκφράζονται αποκρυσταλλώμένα από το τρίπτυχο ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Η εξέργεση του Πολυτεχνείου αποτελεί ορόσημο για τους εθνικοαπελευθεωρτικούς αγώνες των λαών για Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία και Λαϊκή Κυριαρχία. Φράσεις που φαντάζουν δεδομένες στην εποχή μας αλλά πλήττονται όσο ποτέ άλλοτε. Μας διδάσκει πως πρέπει να αγωνιζόμαστε με αυτοθυσία και αυταπάρνηση για τις ιδέες μας όπως έκαναν οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο.
Δυστυχώς όμως κάποιοι στο χώρο της Αριστεράς θεωρούν ως κτήση τους το Πολυτεχνείο με αφορμή τη σημερινή επέτειο κάνουν (ως συνήθως) άσκοπες παρομοιώσεις με το σήμερα. Και λέω άσκοπες διότι όσο δύσκολες και αν είναι οι συνθήκες τις οποίες βιώνουμε, δεν έχουμε Χούντα. Και όσοι το λένε αυτό, τους προτρέπω να ρωτήσουν και να μάθουν τι σημαίνει Χούντα. Και αξίζει να αναφέρουμε ότι για πρώτη φορά η επέτειος του πολυτεχνείου γιορτάστηκε επίσημα από το ελληνικό κράτος το 1981 επί κυβερνήσεως Α. Γ. Παπανδρεου .
