Ώρες ώρες έχω την αίσθηση ότι η αριστερά ζει σε έναν άλλο κόσμο, σε έναν δικό της κόσμο. Μέσα σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, η αριστερά ή μάλλον για να το πούμε σωστά και να είμαστε ακριβείς ορισμένες συνιστώσες της, αύριο διοργανώνουν συλλαλητήριο για τους λαθρομετανάστες και για την κατασκευή φράχτη στον Έβρο.
Ήμαρτον, ας κάνουν μία βόλτα, οι κύριοι της αριστεράς στις περιοχές πέριξ της πλατείας Ομονοίας να δουν τι συμβαίνει, να ρωτήσουν τους κατοίκους και μετά ας κάνουν όσα συλλαλητήρια θέλουν, αν βέβαια δεν γιαουρτωθούν όπως έγινε στις εκλογές με τον Αλέκο Αλαβάνο. Η κατάσταση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας έχει ξεφύγει πλέον από κάθε έλεγχο. Οι κάτοικοι ( όσοι έχουν μείνει) νιώθουν μετανάστες στην ίδια τους τη χώρα. Μέρα μεσημέρι και φοβούνται να βγουν έξω από το σπίτι τους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, οι πολίτες τάσσονται υπέρ της κατασκευής φράχτη στον Έβρο.
Όσο πιο γρήγορα φτιαχτεί ο φράχτης, ο οποίος από μόνος του φυσικά δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα αλλά η κυβέρνηση το εντάσσει σε ένα γενικότερο σχεδιασμό αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης ,και όσο πιο γρήγορα φτιαχτούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τόσο το καλύτερο για τη χώρα μας.
Το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης είναι ένα φλέγον και ζωτικής σημασίας θέμα και αντί η δεξιά να σύρεται πίσω από το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ (!!!) καλό είναι να συναινέσει σε αυτή τη κίνηση και να η ξεφύγει επιτέλους από τον αντιμνημονιακό λαϊκισμό που τη διέπει.
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο Α. ΣΑΜΑΡΑΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΟ 1992 ΜΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
