Είναι από τα παιχνίδια, που σπάνια έχω τόση προσμονή για να δω και φαντάζομαι το ίδιο και η πλειονότητα των φιλάθλων σε όλο τον κόσμο. Το φετινό el clasico έχει πολλές ιδιαιτερότητες που το καθιστούν ξεχωριστό από κάθε άλλο. Καταρχήν μετά από αρκετά χρόνια βλέπουμε μία Ρεάλ, έτσι όπως την ξέραμε, να πρωταγωνιστεί και συνάμα έχουμε τη Μπαρτσελόνα να παίζει αυτό το ποδόσφαιρο που είναι σαν να έχει βγει από το playstation. Αυτός βέβαια που κλέβει τη παράσταση και δίνει ένα επιπρόσθετο τόνο ιδιαιτερότητας δεν είναι άλλος από τον Special One, τον Ζοζέ Μουρίνιο. Ο άνθρωπος που πέρσι απέκλεισε τη Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Φέτος ο πορτογάλος έκανε τη Ρεάλ ομάδα διότι τα τελευταία χρόνια θύμιζε παιδική χαρά. Απόδειξη αυτού είναι ότι η βασίλισσα μετρά 214 λεπτά χωρίς να δεχτεί γκολ. Επιπροσθέτως, παρ ότι ξεκίνησε νωχελικά τις πρώτες αγωνιστικές, η μηχανή πήρε μπροστά και πυροβολεί κατά ρυπάς στην επίθεση. Τελευταίο της θύμα η Μπιλμπάο η οποία σκορπίστηκε στους 5 ανέμους μέσα στο Μπερναμπέου, αφού ηττήθηκε με 5-1. Την περασμένη τρίτη παίζοντας και με κάποιες αλλαγές στη σύνθεση της, η Ρεάλ πέρασε νικηφόρα και μέσα από το Άμστερνταμ ρίχνοντας 4 μπαλάκια στον Αίαντα.
Στον αντίποδα οι Μπλαουγκράνα κάνανε ωραιότατη προπόνηση το προηγούμενο Σάββατο νικώντας 8-0 την Αλμερία εκτός έδρας. Η προπόνηση συνεχίστηκε και τη τετάρτη, εδώ στο ΟΑΚΑ, όπου νίκησε εύκολα με 3-0 το Παναθηναϊκό. Τόσο Γκουαρδιόλα όσο και ο Μουρίνιο δεν αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα απουσιών.
Στο δια ταύτα, αναμένω τη Μπαρτσελόνα να έχει την κατοχή και να προσπαθήσει με αυτές τις πολλές πάσες να ξεκλειδώσει την άμυνα της Ρεάλ. Πράγμα που μόνο εύκολο δεν θα είναι καθώς ο Μουρίνιο θα φροντίσει ώστε να κλείσουν οι διάδρομοι. Ειλικρινά, θωρώ ότι το ντέρμπι κινείται στη κόψη του ξυραφιού, είναι αρκετά ισορροπημένο και λογικά θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τελευταίο σφύριγμα.
