Έτσι όπως είδαμε εμείς το τελικό ...

Οι καταλανοί ήταν ανώτεροι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και δίκαια επικράτησε με 2-0 της Μάντσεστερ παίρνοντας έτσι και τα σκήπτρα από την απερχόμενη πρωταθλήτρια. Ευτύχισε να προηγηθεί στη πρώτη της ευκαιρία όταν οι Τσάβι και Ινιέστα αντάλλαξαν με κινηματογραφική ταχύτητα τη μπάλα και ύστερα ο Ετό πέρασε σα σταματημένο τον Βίντιτς και άνοιξε το σκορ. Αν και ξεκίνησε δυνατά η Μάντσεστερ ωστόσο στη συνέχεια η Μπαρτσελόνα επικράτησε. Αυτή είναι και η εικόνα του α ημιχρόνου. Με την έναρξη του β ημιχρόνου η Μπαρτσελόνα στέλνει τη πρώτη προειδοποιητική βολή με τον Ανρί στο 48 όπου νικήθηκε στο τετ α τετ από το Φαν Ντερ Σαρ. Λίγα λεπτά αργότερα το φάουλ του Τσάβι βρήκε το δοκάρι. Εν τω μεταξύ η Μάντσεστερ έκανε κάποιες προσπάθειες και έφτανε μέχρι τη περιοχή της Μπαρτσελόνα αλλά εκεί τι περίμενε ένα τοίχος. Στο 70 ύστερα από κεφάλια του Μέσι μετά από συστημένη σέντρα του Τσάβι έκανε το 2-0. Κάπου εκεί τελείωσαν όλα. Ενώ στο 85 έχασε την ευκαιρία η Μπαρτσελόνα να δώσει στη νίκη της χαρακτήρα θριάμβου σε τετ α τετ του Πουγιόλ.
Κατά τη προσωπική μου άποψη το παιχνιδι το έχασε ο Φέργιουσον. Πριν ξεκινήσει ο αγώνας πίστευα όπως και το έγραψα ότι ήταν το ατού της. Δε καταλαβαίνω γιατί θέλησε να παίξει ανοιχτά τη Μπαρτσελόνα. Μία ομάδα όπου η επιθετική τριπλέτα είναι απλά μαγεία.
Αντίθετα είδα τη Μπαρτσελόνα στην αρχή του αγώνα να δίνει χώρο στη Μάντσεστερ και να την περιμένει, μετά το γκολ βέβαια επέβαλε το ρυθμό της. Εν τω μεταξύ ο Σερ Άλεξ ξεκίνησε με κορυφή το Ρονάλντο να παλεύει μόνος του και τον Ρούνει στα άκρα. Προφανώς θέλοντας να εκμεταλλευτεί τις απουσίες στην άμυνα των Καταλανών. Όταν δε ρίσκαρε ο Σερ Αλεξ, εκεί ξεγυμνώθηκε τελείως το κέντρο.

Η Καταλονία το βράδυ θύμιζε μεθυσμένη πολιτεία και πώς να μην είναι άλλωστε μετά το τρεμπλ.