Το χθεσινό παιχνίδι της Άρσεναλ με Ρέντιγκ, ξεπέρασε κάθε έννοια ποδοσφαιρικής λογικής. Η Άρσεναλ στο 37 έχανε ήδη 4-0 και όλοι λίγο έως πολύ θεώρησαν τελειώμενο το παιχνίδι. Έλα που όμως λογάριζαν χωρίς το ξενοδόχο. Ο Γουόλκοτ στις καθυστερήσεις του α ημιχρόνου κάνει το 4-1, στο 64 ο Ζιρού κάνει το 4-2. Στο 89 με κεφαλιά ο Γουόλκοτ κάνει το 4-3 και στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων, στο 96 γίνεται και το 4-4 (!!!). Και δε σταματάμε εδώ. '
Πάμε στην παράταση, οι παίχτες της Ρέντινγκ δεν είχαν συνέλθει από το σοκ, ο Σαμάκ στο 103 κάνει το 4-5 για τους Κανονιέρηδες, η Ρέντιγκ όμως ισοφαρίζει σε 5-5 με τον Πογκρέμπνιακ στο 118. Και κάπου εκεί ενώ ανέμεναν δύο λεπτά για τη λήξη είπαμε ότι πάει για πέναλτι το παιχνίδι. Όμως πάλι οι Κανονιέρηδες είχαν διαφορετική απάντηση, στο 120 ο Γουόλκοτ κάνει το 5-6 και ενώ για τα τελευταία δευτερόλεπτά όλη η Ρέντιγκ είχε ανέβει ψηλά ο Σαμάκ προλαβαίνει την έξοδο του τερματοφύλακα εκτός περιοχής, περνά τη μπάλα από πάνω του και κάνει το 5-7.
Ειλικρινά όμως δε θα ήθελα επ ουδενί να είμαι παιχτης Ρέντιγκ. Φανταστείτε τη ψυχολογία των παιχτών μετά από αυτό το παιχνίδι. Στο ναδίρ και ακόμα παρακάτω θα είναι. Είναι από τα παιχνίδια που μένουν χαραγμένα στη μνήμη όλων μας, και μας υπενθυμίζουν ότι αν δε σφυρίξει το «κοράκι», το παιχνίδι δεν τελειώνει ΠΟΤΕ.