Ο Παναθηναϊκός έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα καλείται να ανατρέψει το εις βάρος του 2-0 της Ισπανίας και να κάνει την υπέρβαση. Μόνο εύκολο δεν είναι και καλό είναι οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού να μην έχουν οφθαλμαπάτες αν και όπως γράφω και στον τίτλο όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο.
Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο παιχνίδι στο Ροσαλέδα, ήταν κάκιστος, χωρίς τακτική με τους παίχτες να μην μπορούν να αλλάξουν πάσα και όταν γινόταν αυτό δεν ήξεραν που να την δώσουν. Η Μάλαγα παρα την αποδυνάμωση του ρόστερ της έδειξε και στο χορτάρι ότι είναι μία κλάση πάνω από τον Παναθηναϊκό αλλά εξακολουθώ να επιμένω σε αυτό που έγραψα και πριν το πρώτο παιχνίδι με τη Μάλαγα, ότι δηλαδή δεν είναι η ομάδα φόβητρο. Σκεφτείτε ότι ακόμα και αυτός ο τραγικός Παναθηναϊκός, του επίσης τραγικού Φερέιρα θα μπορούσε πολύ εύκολα αν ο Φορναρόλι, ο Μαυρίας και ο Τοτσέ δεν έχαναν τα άχαστα να είχε γυρίσει στην Αθήνα έχοντας στις αποσκευές του ένα 2-1 και απλά να θέλει νίκη με μισό μηδέν για να προκριθεί.
Τώρα όμως με το 2-0, για να προκριθεί ο Παναθηναϊκός ή τουλάχιστον να παλέψει για αυτό ΔΕΝ πρέπει να δεχθεί γκολ. Αν δεχθεί γκολ η σεμνή τελετή θα λάβει τέλος, τόσο απλά. Διότι αν ας πούμε γίνει νωρίς κανένα 0-1 τότε ο Παναθηναϊκός για να προκριθεί πρέπει να κερδίσει με 4-1. Και το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι το εξής απλό, γίνεται ο Παναθηναϊκός να κρατήσει ανέπαφη την εστία του; Η λογική λέει πως όχι και αν γίνει θα χρειαστεί μπολικές δόσεις τύχης, υπερπροσπάθεια, να κοιμηθεί ο θεός και τα σχετικά.
Ο Παναθηναικός πρέπει να μπει πολύ προσεχτικά στο παιχνίδι, να κοιτάξει την άμυνα του πρώτα και να κυνηγήσει ένα γκολ μέχρι το ημίχρονο. Το ιδανικό δηλαδή για να μπορεί κάποιος να πει ότι υπάρχουν ελπίδες πρόκρισης είναι να πάνε οι πράσινοι με ένα σκορ 1-0 στο ημίχρονο έτσι ώστε να έχουν μπροστά τους ένα ημίχρονο να τα παίξουν όλα για όλα. Αλλά επαναλαμβάνω ότι αν δεχθεί γκολ, τέλος η ιστορία και τα όνειρα θα μείνουν όνειρα. Φυσικά ένα γκολ νωρίς στο α ημιχ. μπορεί να αλλάξει άρδην την εικόνα του παιχνιδιού είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά.
Φυσικά πολλά θα εξαρτηθούν από την 11αδα που θα κατεβάσει ο ανυπόληπτος Φερέιρα που αυτή την ώρα μοιάζει με γρίφο. Κάτω από τα δοκάρια θα είναι ο Καρνέζης, αριστερό μπακ ο Σπυρόπουλος, ακόμα μαζεύει τις σακούλες με τους εμετούς, Βελάσκες, Βύντρα το κεντρικό αμυντικό δίδυμο και δεξιά θα είναι είτε ο Σειταρίδης είτε ο Μαρίνος. Καλύτερα ο Γιούρκας ελπίζοντας να θυμίσει κάτι από τον παλιό Σειταρίδη, ο Παναθηναϊκός πρέπει να παίξει από τα άκρα. Αμυντικά χαφ θα είναι ο Βιτόλο με τον κολλητό του Φερέιρα Ζέκα που ότι και να γίνει αυτό το γατάκι δεν βγαίνει από την 11αδα. Σε λίγο θα μας τον βάλει και μπακ αν χρειαστεί προκειμένου να παίζει βασικός. Στα χαφ Μαυρίας, Σισοκό και Χριστοδουλόπουλος που θα έχει ελεύθερο ρόλο πίσω από το φορ. Και όπου φορ ο γίγαντας Φερέιρα θα βάλει είτε τον Φορναρόλι είτε τον Τοτσέ.
Συνεπώς τα πάντα θα εξαρτηθούν από το εάν δεχθεί γκολ ο Παναθηναϊκός και τα πόσο θα βρει δίχτυα νωρίς. Αν συμβεί αυτό μπορεί να επιτύχει την ανατροπή. Είπαμε άλλωστε ότι όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο… αλλά η πραγματικότητα πολλές φορές σε προσγειώνει ανώμαλα….