
Όταν παίζεις με την Κοπεγχάγη εντός έδρας και λέγεσαι παναθηναϊκός δεν νοείται να χάνεις 2-0 με μία αποκαρδιωτική εμφάνιση. Να μην κάνεις ούτε φάση. Είναι κατάντια αυτό το πράγμα και την ευθύνη φέρουν όλοι. Διότι είναι πολύ εύκολο να στήσουμε το Νιόπλια στη γωνία αλλά δεν φταίει για όλα. Ναι μεν μπορεί να έκανε λάθος στις αλλαγές αλλά το παιχνίδι ουσιαστικά μετά το 0-2 ουδείς πίστευε ότι αυτός ο παναθηναϊκός μπορεί να το γυρίσει. Δεν θα μπω στη διαδικασία του να κρίνω ένα προς ένα τους παίχτες. Όλοι είδαμε ποιοι ήταν τραγικοί (Τζόρβας, Νίνης κ.λ.π). Ο παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή πέρα από τη ψυχραιμία χρειάζεται ένα σοκ για να συνέλθει. Ποιο είναι αυτό δεν το ξέρω. Αλλά καλό είναι να συμβεί άμεσα γιατί φως στο τούνελ δεν υπάρχει. Όσο για το μέλλον του Νιόπλια, ο χρόνος έχει ξεκινήσει να μετρά αντίστροφα.
ΥΓ: Με την ήττα του παναθηναϊκού εκτέθηκα και εγώ που πίστευα όπως και το έγραψα το μεσημέρι ότι ο παναθηναϊκός θα έπαιρνε τη νίκη. Και οφείλω να απολογηθώ για αυτή μου τη λάθος εκτίμηση. Γιατί δεν έχω μάθει να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου και όταν κάνω λάθος βγαίνω και το λέω δημόσια.